Ás veces esquecemos o máis importante

Se unha imaxe vale máis que mil palabras, non atopamos mellor exemplo de superación persoal que este vídeo de Nick Vujicic.

Nick Vujicic naceu en Melbourne (Australia) en 1982. Actualmente dirixe a fundación Live Without Limbs (Vivir sen extremidades), organización dedicada a axudar as persoas con discapacidades físicas. Ten unha dobre titulación en Contabilidade e Finanzas, e viaxa por todo o mundo contando a súa historia.

Que nos pediría @ nen@ autista?

DÍA MUNDIAL DO AUTISMO

Hoxe, 2 de abril, estase a celebrar o Día Mundial de Concienciación sobre o Autismo. Esta data estableceuse nunha resolución da Asemblea Xeral da ONU o 27 de novembro de 2007, para chamar a atención sobre o aumento da incidencia da enfermidade en todo o mundo nas últimas décadas.

O Autismo (ou Trastorno do Espectro Autista) está clasificado tanto no DSM-IV como no CIE-10, como un trastorno xeralizado do desenvolvemento (TXD), que se caracteriza por alteracións cualitativas nas habilidades para a interacción social e a comunicación, así como pola presenza de comportamentos, actividades e intereses restrinxidos e estereotipados.


Dende Auladiver PT, queremos colaborar nesa concienciación con esta pequena recopilación de enlaces que esperamos sexan de interese. Premede nos nomes para acceder.

Para saber máis:
- Confederación de Autismo España
- Psicología de la Educación para padres y profesionales

Experiencias e recursos educativos:
- Proxecto Autismo La Garriga
- Recursos socio-educativos

Blogs:
- Mi ángel sin voz
- Hasta la luna de ida y vuel...ta
- El sonido de la hierba al crecer

Libros:
- Bibliografía aspectos teóricos e médicos
- Quiero dejar de ser un dentrodemí. Birger Sellin
- Nacido en un día azul. Daniel Tammet
- El curioso incidente del perro a medianoche. Mark Haddon

E para rematar recomendamos o vídeo "Mi hermanito de la luna", de Frédéric Philibert, na páxina da Fundación Orange (preme na imaxe para acceder). Esta curtametraxe gañou o Gran Premio e o Premio do Público do Festival Handica-Apicil 2007.

Comezamos a camiñar...

Un augador posuía dúas vasillas de barro que colgaba nos extremos dun pau e que levaba sobre os ombreiros. Unha delas tiña varias gretas polas que se escapaba a auga, de xeito que ao final do camiño só lle quedaba a metade. A outra era perfecta, mantiña intacto o seu contido e estaba moi orgullosa dos seus logros pois se sabía idónea para os fins para os que foi creada. A pobre vasilla fendida estaba avergoñada da súa propia imperfección e de non poder cumprir correctamente o seu labor. Así que ao cabo de dous anos díxolle ao aguador:
-"Estou avergoñada e quérome desculpar contigo porque debido ás miñas gretas só obtés a metade do valor que deberías recibir polo teu traballo".
O augador contestoulle: "Cando regresemos a casa quero que notes as belísimas flores que crecen ao longo do camiño". Así o fixo a vasilla e, en efecto, viu moitísimas flores fermosas ao longo do sendeiro; pero seguiu sentíndose apesarada porque ao final só gardaba dentro de si a metade da auga do principio.
O augador díxolle entón: "Décheste conta de que as flores só crecen no teu lado do camiño? Quixen sacar o lado positivo das túas gretas e sementei sementes de flores. Todos os días regáchelas e durante dous anos eu puiden recollelas. Se non foses exactamente como es, non sería posible crear esa beleza. Todos somos vasillas agretadas por algunha parte, pero sempre existe a posibilidade de aproveitar as gretas para obter bos resultados."

Conto da tradición oral hindú